Depende. De que depende? De segundo como se mire, todo depende. Sóache, verdade?
É o retrouso da coñecida canción do estrañado Pau Danés. Un verdadeiro canto contra as verdades absolutas e a imposición das ideas propias sen considerar que existen outras diferentes, que hai que escoitar aos/as demais. Pau lembrábanos, con esta melodía, a famosa frase de Ramón de Campoamor: “Neste mundo traidor, nada é verdade nin mentira, todo é segundo a cor do cristal con que se mira”.
En todo caso, escoitar a canción serve para lembrar que as verdades absolutas non son certas, non existen. Valga de exemplo que as estratexias para non fallar nas respostas dun exame tipo test inclúen “eliminar todas as respostas que conteñan as palabras nunca, sempre, todo, ningún”, dando por feito, por lóxica e sentido común, que serán erróneas.
E no camiño cara á igualdade real, como aplica isto? Pois pasar das verdades absolutas, do branco e o negro, á diversidade heteroxénea dunha sociedade “en cor”, variada, máis rica.
O feminismo é un movemento que xa empezou hai séculos, para avanzar na conquista dos dereitos das mulleres, do camiño cara a unha sociedade máis xusta, pero de forma pacífica. Convencendo e facendo reflexionar.
A nivel social, trátase de comprometerse a favor da xustiza social, os dereitos humanos e a capacidade para aceptar a igualdade e a liberdade para todos e todas.
E, concretamente no ámbito laboral, trátase dun compromiso para traballar de forma activa no fomento da igualdade en todos os procesos das organizacións, desde o recrutamento e a selección de persoal, pasando pola contratación, a promoción interna, o equilibrio retributivo, ata as políticas de conciliación e o fomento da corresponsabilidade. Para elas e para eles.
Le máis!!
